bolandparvaz.comهوش مصنوعی مولد Application
چشم انداز هوش مصنوعی
هوش مصنوعی با سرعت فزایندهای در حال توسعه است. عطش بی سابقهای برای سفارش تراشههای پردازشی در دنیا به وجود آمده است؛ تا آنجایی که کسب و کار شرکتهای تراشه ساز رونق خوبی پیدا کرده است و صنعت نیمه هادی در حال پیشرفتی مضاعف نسبت به قبل است. هوش مصنوعی به تراشههایی بهینه و قدرتمند نیاز دارد و اکنون دولتها و کشورها متوجه کاربردهای هوش مصنوعی شدهاند و تمام بزرگان تکنولوژی سرمایه گذاریهای بزرگی در این زمینه کردهاند و کشورهایی که متحدان ایالات متحده بودهاند و اغلب تراشههای خود را از این کشور تهیه میکردند، سنت شکنی کرده و حالا که متوجه قدرت هوش مصنوعی و اختلافی که میتواند برگ برنده را به نفع توسعه دهندگان این صنعت رقم بزند، سرمایه گذاری عظیمی در بخش توسعه تراشه کردهاند و درب آزمایشگاههای تراشه سازی خاک خورده خود را دوباره باز کردهاند. چینِ تحریم شده هم که به موازات ایالات متحده بالاترین پتانسیلِ تبدیل شدن به رهبران هوش مصنوعی را دارد، موفق شد با وجود تحریمهای سنگین از طرف آمریکا، اولین تراشه خود را در کمال ناباوری بسازد و کاری که انتظار میرفت چندین سال زمان ببرد و ترمز چین را در این زمینه بکشد، حالا در کمتر از چند ماه تکمیل شده است و در حال استفاده است. از طرفی هوش مصنوعی تشنه اطلاعات است و شرکت چینی هوآوی که به ساخت تجهیزات رادیویی شهرت دارد و تجهیزات آن به صورت جهانی استفاده میشدند توسط آمریکا و متحدانش تحریم شد تا احتمالا با این کار شانس دسترسی به اطلاعات و رسیدن به یک آرشیو قدرتمند از اطلاعات جهت آموزش هوش مصنوعی به حداقل برسد. چین در جهت توسعه هوش مصنوعی موفق شد از سد تراشه گذر کند و برای تهیه سوخت هوش مصنوعی در سطح جهانی که همان اطلاعات است باید ببینیم چه راه حلی دارد. خارج از تصور نیست که پس زمینه این جنگ فرضی بین ابرقدرتهای چین و آمریکا هوش مصنوعی باشد. آنها متوجه پتانسیل آن شدهاند و تلاش زیادی میکنند تا اولینِ این صنعت باشند.
آیا هوش مصنوعی خطرناک است؟
دیگر برای بررسی مخاطرات بالقوه هوش مصنوعی دیر شده است؛ ماشه خیلی وقت است که چکیده شده است. حالا دیگر باید امیدوار باشیم هوش مصنوعی با توزیع یکنواختی در دنیا در حال توسعه باشد و با انحصار طلبی و جنگ دولتها قواعد بازی را به نفع یک گروه خاص رقم نزند و به صورتی صلح آمیز در خدمت انسان باشد.
در جنگ جهانی دوم بشر موفق به توسعه سلاحهای اتمی شد. این سلاحها با یک دکمه شلیک میشوند و در کسری از ثانیه یک ناحیه وسیع جغرافیایی را تهی از هر گونه حیات میکنند. خبر خوب این که هوش مصنوعی به این اندازه تهاجمی و خطرناک نیست. ما قبلا هم توانستهایم به ابزارهایی دسترسی پیدا کنیم که میتوانند خطری بزرگ برای انسان باشند؛ ولی خوشبختانه با خویشتن داری و برقراری صلح تا این لحظه به صورت وسیع از آنها استفاده نکردهایم. هوش مصنوعی هم یک ابزار است. ابزاری که مانند یک شمشیر دو لبه میتواند ابزاری سودمند و یا سلاحی مرگبار باشد. زمانی که صحبت از هوش مصنوعی میشود، ذهن انسان به صورت ناخودآگاه هوش انسانی را تصور میکند که از هر نظر قدرتمندتر و برتر است. این قیاس صحیح نیست؛ چرا که انسان موجودی زنده است و حیات دارد؛ و اگر بخواهیم در خلاصهترین حالت ممکن حیات را تعریف کنیم، میتوانیم بگوییم حیات تلاش همه جانبه موجود زنده برای بقاء است. درست مانند زمان که در تک تک تار و پود جهان هستی وجود دارد، حیات نیز در تمام اجزای تشکیل دهنده موجود زنده قرار گرفته است. از کوچکترین سلول تا تمام ارگانهای بدن و کل بدن همه و همه جهت حفظ این انسجام و حفظ حیات به آن شکلی که هست تلاش میکنند. تمام این اجزا با یکدیگر همکاری کرده و با مصرف انرژی همواره سعی میکنند خود را در برابر نیروی طبیعت که سعی میکند حیات را از آنها بگیرد و در خود حل کند مبارزه میکنند. شاید بتوان گفت حیات همان بقاء است و علت وجود ما چیزی جز بقاء نیست. اگر در حال نوشتن هستم برای بقاء است و اگر شما در حال خواندن این موضوع هستید همه و همه به صورت مستقیم یا غیر مستقیم برای بقاء است. حتی مرگ نیز شاید عاملی باشد برای بقاء گروه و سایر حیاتهای پیچیدهتر که طبیعت تصمیم گرفته است بیشتر باقی بمانند. نفس کشیدن، راه رفتن، بودن و زندگی کردن؛ همه و همه این چیزهایی که اسمش را حیات گذاشتهایم برای یک هدف است: بقاء و بقاء به حیات گره خورده است. ولی هوش مصنوعی ذاتا چنین ویژگیای ندارد. برای هوش مصنوعی مهم نیست که خاموش باشد یا روشن، برتر باشد یا نه. خطر زمانی است که بشر به صورت مصنوعی بخواهد به هوش مصنوعی یاد بدهد تحت هر شرایطی از خود محافظت کند. تحت این شرایط هیچ انسانی نمیتواند جلو یک هوش مصنوعی برتر را که به صورت مصنوعی برای بقاء برنامه ریزی شده است مهار کند. خطر وقتی بشتر میشود که این هوش مصنوعی قرار باشد علاوه بر حفظ خود، بقاء سایرین را از بین ببرد. در این شرایط هیچ انسان ابر قهرمانی نمیتواند جلو آن را بگیرد و فقط یک هوش مصنوعی از جنس خودش میتواند چنین کاری بکند. پس عملا اگر ویروس ساخته شود، آنتی ویروس هم ساخته خواهد شد. ما فقط باید تحمل پذیرش برتریِ یک ماشین نسبت به خودمان را بپذیریم و با آغوش باز از آن استقبال کنیم و آن را به خدمت بگیریم.
هوش مصنوعی مولد
هوش مصنوعی حالا میتواند متن را با وضوح بسیار زیادی تبدیل به فیلم و عکس کند؛ شاهکاری که OpenAI از آن رونمایی کرد و زمینه ساز تحولی در دنیای سینما و احتمالا بازیهای کامپیوتری خواهد شد. هوش مصنوعی در حال حاضر میتواند محتوای متنی، صوتی، ویدئویی و تصویری خلق کند؛ محتوایی که هیچ گونه وجود خارجی ندارد. حتی میتواند فرامین گفتاری انسان را دریافت کرده و مطاق آن برنامه نویسی کند. به نظر میرسد وقت آن رسیده است که شرکتهای بزرگ دست به کار شده و دست به خلق هوش مصنوعی بزنند که میتواند اپلیکیشنهایی برای اجرا روی انواع دستگاههای ایجاد کند. همه چیز آماده است و به نظر میرسد هیچ محدودیتی برای انجام این کار وجود ندارد. کافی است به صورت متنی اپلیکیشن مورد نظر خود را توصیف کنید و از هوش مصنوعی بخواهید که آن را برای شما ایجاد کند. خب بگذارید با یک اپلیکیشن فرضی برای هدست واقعیت افزوده شروع کنیم.
آینده دیجیتال
اجازه دهید فرض کنیم سال 2030 است. شرکتهای مطرح دنیا بلاخره موفق شدهاند هدستهای واقعیت افزوده را مثل موبایل محبوب کنند و این عینکها مقبولیت عمومی پیدا کردهاند. تکنولوژی پیشرفت کرده است؛ باتری و تراشهها پیشرفت بیشتری کردهاند و عینکها جای موبایل را گرفتهاند. دستگاهها هوش مصنوعی محور شدهاند و ارتباط رادیویی همیشگی بین دستگاهها و سرویس دهندهها وجود دارد. اپلیکیشنها به آن شکل سابق نیستند و احتمالا دیگر چیزی به نام اپلیکیشن وجود ندارد و هوش مصنوعی به صورت مستقیم با توجه به نیاز کاربر عمل میکند. این عینکها تمام قابلیتهای تلفن همراه را دارند و هر لحظه توانایی جمع آوری اطلاعات را دارند. فارغ از این که این عینکها چقدر راحت میتوانند اطلاعات ما را در اختیار شرکتها قرار دهند؛ ما هم نیمه پر لیوان را نگاه میکنیم و از هوش مصنوعی مولد درخواست میکنیم یک نرم افزار “مربی” برای ما درست کند. این نرم افزار فرضی “باید بتواند در هر لحظه با دوربینهایش محیط را رصد کند، صداها را بشنود، موقعیت را ردیابی کند، سیگنالهای ذهنی ما را بخواند و راهنمای ما باشد.” مثلا اگر بخواهیم عادت در لحظه بودن را در خود نهادینه کنیم پس از هوش مصنوعی میخواهیم با خواندن سیگنالهای ذهنی و تشخیص افکار، سریع ما را به زمان حال برگرداند. اگر میخواهیم خشم خود را کنترل کنیم هوش مصنوعی باید از روی ذهن، شرایط محیطی و صدای ما متوجه موضوع شود و به عنوان یک ناظر راهنماییهای لازم را به ما بکند. این موارد نیاز به پرورش خودآگاهی در انسان دارند و برخی سالها تلاش میکنند تا بتوانند چنین رفتارهایی را در خود به وجود آورده یا حذف کنند و آن را نهادینه کنند که البته این فقط یک مثال بود که از پتانسیل هوش مصنوعی و عینکهای واقعیت افزوده جهت پرورش ذهن و به نوعی به عنوان یک آگاهی جانبی استفاده خواهد کرد. چیزی که مسلم است در حاصل حاضر نباید هیچ محدودیتی در تولید اپلیکیش با هوش مصنوعی وجود داشته باشد. احتمالا چنین پروژهای چالش خوبی برای OpenAI خواهد بود. کسی نمیداند، شاید هم رونمایی بعدی آنها یک هوش مصنوعی مولد اپلیکیشن باشد. این محصول علیرغم تاثیری که بر اکوسیستم شرکتها و تولید کنندگان نرم افزار میگذارد، میتواند دنیای دیجیتال را وارد مرحله جدیدی بکند؛ یعنی دستگاهی بدون هیچ آیکن و بدون هیچ برنامهای و بدون وابستگی زیاد به تاچ صفحه نمایش که در چارچوب درخواست ذهنی، درخواست شفاهی یا کتبی کاربر کار میکند و سخت افزارها را مطابق نیازهای کاربر به کار میگیرد.
بیشتر بخوانید
هدست واقعیت مجازی و واقعیت افزوده ویژن پرو اپل
جانی آیو طراح ارشد سابق اپل میخواهد با کمک سم آلتمن موبایل هوش مصنوعی بسازد
شرکت آلمانی دویچه تلکوم گوشی هوش مصنوعی بدون اپلیکیشن ساخت
بهلطف هوش مصنوعی، انویدیا پردرآمدترین شرکت صنعت تراشه است
انویدیا برای شرکتهای بزرگ فناوری تراشه هوش مصنوعی تولید می کند
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)