جوهره وجود

حیات معنادار است، تا جایی که از نظر احتمالات می‌دانیم (حداقل در قلمرو کشف شده توسط بشر) کمیاب است و موارد زیادی باید دست در دست هم بدهند تا حیات رخ بدهد. تمثیلی وجود دارد که می‌گوید “هر چقدر حرف در کنار یکدیگر بریزی غیر ممکن است این حروف جای خود را پیدا کرده و یک شعر از آن ساخته شود”؛ پس چه طور ممکن است در گستره هستی چیزی مانند حیات شکل بگیرد؟ جواب ساده است: وقتی با بی نهایت احتمال روبرو باشیم هر چیزی ممکن است. برای مثال عدد پی را می‌توانیم در نظر بگیریم؛ این عدد به دنبال این است که ثابت کند یک دایره از تعداد زیادی خطوط هم مرکز به وجود آمده است، ولی هر چقدر به اعشار آن اضافه می‌کنیم (تعداد خطوط شعاع را زیاد می‌کنیم) هرگز چنین چیزی از آن استنباط نمی‌شود. تا به حال ماشین‌های قدرتمند محاسبه‌گر توانسته‌اند بیش از صد تریلون رقم اعشار از عدد پی محاسبه کنند ولی همچنان به انتهای آن نرسیده‌اند. ادعا می‌شود ما می‌توانیم هر زنجیره عددی که در جهان هستی وجود دارد را در دل عدد پی پیدا کنیم. این یک مثال ساده است. حال اگر گستره جهان هستی تا بی نهایت ادامه دار باشد، احتمال وقوع حیات در بازه هستی خارج از تصور نیست (در اینجا فرض به وجود آمدن حیات بر اساس احتمالات در نظر گرفته شده است).

در جهان هستی همه چیز به یکدیگر متصل است. در سطح فیزیکی و کوانتومی نوعی ارتباط بین همه چیز برقرار است. هیچ چیز از یکدیگر جدا نیست. همه چیز متاثر از یکدیگر هستند. به نظر می‌رسد چیزی وجود دارد که شاید بتوان آن را جوهره وجود نام گذاری کرد. چیزی که در همه جا گسترانیده شده است. همه چیز هست و در عین حال هیچ چیز نیست، همه جا هست ولی مکان برای آن بی معنی است یا شاید بهتر باشد بگوییم مکان یک تجلی در آن است، همیشه بوده است و زمان برای آن معنایی ندارد، دارای بی نهایت بُعد است و ما می‌توانیم گوشه‌ای از تجلی این جوهره را که ماهیت تبدیل شدن به هر چیزی را دارد در اشیاء مشاهده کنیم. ذهن ما محدودیت دارد و سعی می‌کند نقطه آغاز برای هر چیزی در نظر بگیرد، سعی می‌کند همه چیز را در قالب زمان تفکیک کند و اشیا را در سه بعد متصور شود. جسم ما توانایی درکی خارج از محدودیت‌های خود را ندارد. هر آن چیز محتملی که در چارچوب ذهنی ما قابل تصور باشد در جوهره وجود نیز هست. خود ما نیز تجلی‌ای از آن هستیم. هر آن چه که محدودیت‌ها ما را تعریف کرده است مانند زمان، مکان، وجود، تجلیِ این جوهره است.